- мас болу
- опьянеть
Казахско-русский словарь для учащихся и студентов. 2015.
мас болу
Смотреть что такое "мас болу" в других словарях:
аймандай болу — (Жамб., Қорд.; Алм.: Кег., Нар.) әшкере болу, масқара болу. Ол ит қайда барар дейсің, оның барлық сыры әлі ақ а й м а н д а й б о л а д ы (Алм., Нар.). Ол кеше а й м а н д а й б о л у ғ а таяп қалды (Жамб., Қорд.). Ә деп табалдырықтан аттағаннан… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мат болу — 1 1. (Орал, Чап.; Қ орда: Сыр., Қарм., Жал.; Қост., Жітіқ.) жеңілу, ұятқа қалу, күлкі болу. Әй, байғұс м а т б о л ы п қалыпты ғой (Орал, Чап.). Онымен ерегесіп едім, соңынан м а т болып қалдым Қ орда., Сыр.). 2. (Түрікм., Көнеүр.) масқара ету,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
басына тарақан кіру — (Рес., Сарат.) мас болу. Мұның б а с ы н а т а р а қ а н к ір і п тұр ғой (Рес., Сарат.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ешіру — Қ орда., Арал) мас болу, есіру. Біз келгенде ол е ш і р і п отыр екен Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мандырақта — ет. Мас болу, қисаңдау, тілі күрмеліп, сөйлей алмай қалу, тәлтіректеу. Әншейінде болса м а н д ы р а қ т а п қалатындай ақ ішті, екіншісін орындығының астындағы ағаш жәшікке тығып салып алды (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың., 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бол — I [بال] асоси замони ҳозираи болидан II [بال] 1. узве, ки парандаҳо ва баъзе ҳашарот ба воситаи он парвоз мекунанд, қанот 2. қисми ба ду тараф паҳншудаи ҳавопаймо; болу пар а) қанот; б) маҷ. қувва(т), иқтидор, тавон; в) маҷ. такягоҳ, пушту паноҳ; … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тәнтібай беттену — (ҚХР) масқара болу, қара бет болу. Ол бүгін көршінің малына ұрлыққа түсем деп жүргенде көзге түсіп қалып, т ә н т і б а й б е т т е н і п отыр (А. Қас., Н. Әбік., Қаз. тілі., 186) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бет — алдыңыздан жарылқасын! Құдай оңғарсын, сәтін берсін! Жолы да, атағы да үлкен Ғафаңа (Ғафу): Б е т а л д ы ң ы з д а н ж а р ы л қ а с ы н! дедім (Қаз. әдеб., 15.06.1973, 2). Бетке күйе жағу. этногр. Күнәлі адамға тағайындалған жазаның бір түрі. Б … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
парафшон — [پرافشان] 1. дар ҳолати парвоз, парвозкунон, болу парзанон 2. дар ҳолати эҳтизоз (ҷунбиш), мас., парчам; а) парафшон шудан парвоз кардан; б) дар ҷунбиш шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
